Ο ιστότοπος, όπου βρίσκεσθε, αποτελεί παράρτημα του e-περιοδικού Νυχθημερόν της Ζακύνθου και αφορμήθηκε από την διάθεση των συντελεστών του ζακυνθινού αυτού ηλεκτρονικού ιστότοπου για μια μικρή έστω συμβολή στo έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και μάλιστα του δραστήριου Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου, του Ζακυνθίου. Ο Ορθόδοξος Επίσκοπος της μεγάλης και φτωχής αυτής αφρικανικής χώρας επωμίσθηκε από τον Οκτώβριο του 2010 τον ευαγγελισμό εις Χριστόν των Μοζαμβικανών, υπό το πατρικό βλέμμα του προεστώτος του δευτερόθρονου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Β΄.

E-mail ιστότοπου: orthomoz@gmail.com / Επικοινωνία με την Ιερά Επισκοπή Μοζαμβίκης: naosgr@gmail.com

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΥ "ΑΛΗΘΩΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΟΖΑΜΒΙΚΗΣ (13.4.2013)

31.1.12

"Αθήναιον". Μια χαμένη υπόθεση;

Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες,
Σάς γράφω ξανά από το Maputo, από την  έδρα της Επισκοπής Μοζαμβίκης και σήμερα λέω να Σάς... ξεναγήσω στο "Αθήναιον". Τι είναι αυτό; θα με ρωτήσετε ασφαλώς. Πρόκειται για ένα μεγαλοπρεπές κτίριο, που παραπέμπει στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, απέναντι από το Επισκοπείο και στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο του Ελληνορθόδοξου Καθεδρικού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ακριβώς δίπλα του.


Οικοδομήθηκε από τους Έλληνες τού πάλαι ποτέ Λορέντζο Μαρκές (σήμερα Μαπούτο) το 1923 και κατ' αρχήν, πριν την ανέγερση του Ναού, χρησιμοποιήθηκε, εκτός από χώρο συνάντησης και πολιτιστικής έκφρασης τής εδώ Παροικίας, ως λατρευτικός χώρος, αλλά και ως σχολείο. Όπως γίνεται κατανοητό, το κτίριο τούτο έχει συνδεθεί με όλες τις μεγάλες στιγμές του Ελληνισμού της Μοζαμβίκης για περισσότερον από ενάμιση αιώνα, δεδομένου ότι οι πρώτοι Έλληνες έφθασαν εδώ, στη νοτιοανατολική Αφρική, στα μέσα του 19ου αιώνα, συγκεκριμένα στην πόλη Μπεΐρα της Μοζαμβίκης.


Όλα πήγαιναν καλά έως το 1976, οπότε κατελήφθη από τον στρατό, στο πλαίσιο της "εθνικοποίησης" (Επανάσταση - Εμφύλιος Πόλεμος - Λαοκρατία - Κομμουνιστικό Λαϊκό Κόμμα FRELIMO). Έκτοτε δεν έχει επιστραφεί ακόμη στους νόμιμους ιδιοκτήτες του Έλληνες, όπως συνέβη με άλλα κτίρια εθνικών κοινοτήτων, που βρίσκονται ανά την χώρα και είχαν τότε καταληφθεί. Έτσι η Ελληνική Παροικία απώλεσε τον ένα πνεύμονα, που την οξυγόνωνε, κάτι που αποτελεί -κατά κοινή όλων ομολογία- σαράκι και καημό αβάσταχτο.


Στην σύγχρονη εποχή το πάλαι ποτέ "Αθήναιον" έχασε την ονομασία αυτήν, που δέσποζε μάλιστα στην πρόσοψή του και τώρα πια ονομάζεται "Palácio dos Casamentos", δηλαδή Παλάτι των Γάμων. Εδώ δηλαδή κάθε λίγο και λιγάκι τελούνται οι παραδοσιακά γάμοι, στον όμορφο κήπο γίνονται οι δεξιώσεις και όλα τα σχετικά.


Έως τώρα δεν είχαν γίνει βήματα για την αποκατάσταση της μεγάλης αυτής αδικίας και της επιστροφής του κτιρίου στους Ελληνορθόδοξους. Μόλις λοιπόν ενθρονίστηκε ως Επίσκοπος Μοζαμβίκης ο κ. Ιωάννης, διαπίστωσε το πρόβλημα και ήδη προσπαθεί, όπου δει, για την δικαίωση του Ελληνισμού στην εσχατιά αυτήν της Αφρικής. Δεν είναι από την θέση αυτήν ανακοινώσιμες οι πολυειδείς ενέργειές του. Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι. Αλλά τουλάχιστον, όπως λέει ο ίδιος, χρειάζεται να καταβληθεί αγώνας όχι εύκολος, διότι αφενός μεν εδώ υφίσταται μια κατάφορη αδικία, αφετέρου δε η ανάγκη για χώρους είναι επιτακτική, επειδή εδώ πλέον συνάζονται για τις λειτουργικές / πολιτιστικές ανάγκες τους όχι μόνον οι Έλληνες Ορθόδοξοι, αλλά Μοζαμβικανοί, Ρώσοι, Αιθίοπες και άλλοι διάφοροι.


Κλείνοντας την μικρή αυτή αναφορά μας στο "Αθήναιον", το οποίο ευελπιστούμε να μην είναι μια επιπλέον χαμένη υπόθεση του Ελληνισμού, σημειώνουμε απλώς ότι, κατά σύμπτωσιν, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων τού Επισκόπου κ. Ιωάννου (αρχές 2011), υψώθηκε μαντρότοιχος μεταξύ Ναού και "Αθήναιου", το δε Υπουργείο Δικαιοσύνης πραγματοποιεί εκτεταμένες παρεμβάσεις εξωραϊσμού του, ώστε να παραδοθεί ωραιότερο κι ευπρεπέστερο στις γαμήλιες τελετές, όπως μάλιστα διαφημίζει μέσω διαδικτύου!!!...

Είπατε κάτι;;;

Ασπασμούς από Μαπούτο
π. Π. Καποδίστριας

29.1.12

Τιμή προς τους Τρεις Αγίους Προστάτες της Παιδείας












Αγαπητοί Φίλοι, χαίρετε!
Σήμερα ήταν μια επιπλέον αποκαλυπτική Κυριακή στον ελληνορθόδοξο ναό τού Μαπούτο. Γιορτάσαμε, με Αρτοκλασία και σχετική συνοπτική αναφορά στο κήρυγμα, τους Τρείς Μεγάλους Προστάτες των Γραμμάτων και της Παιδείας.
Πολυπληθές το εκκλησίασμα: Έλληνες, Ρώσοι, Αμερικανοί και λοιποί! Όλοι συμμετείχαν -με τον δικό του ο καθένας τρόπο- στην ευχαριστιακή Σύναξή μας, μεταλαμβάνοντας μάλιστα οι πλείστοι των Αχράντων Μυστηρίων.
















Αμέσως μετά, στο Επισκοπείο, απέναντι από τον μεγαλοπρεπή Ναό, έγινε η καθιερωμένη πλούσια συνεστίαση, με εδέσματα που έφεραν οι εντόπιοι Ορθόδοξοι από τα σπίτια τους. Ως γνωστόν, ο οικείος Επίσκοπος κ. Ιωάννης έχει από έτους ανοίξει τις θύρες της Επισκοπής στον λαό, οπότε όλοι έρχονται με την άνεσή τους, συμπεριφέρονται ωσάν στο σπίτι τους, επειδή ακριβώς είναι το σπίτι τους! Οι πρωτοχριστιανικές "αγάπες" σε ισχύ και πλήρη αποδοτικότητα! Θαυμάσια όλα αυτά, τα οποία συντελούν τα μέγιστα στην ενότητα των Ορθοδόξων δια της αλληλογνωριμίας εθνικοτήτων, γλωσσών και προσωπικοτήτων!






Ταυτόχρονα στο σχολείο, στην αυλή του Επισκοπείου και στην σκιά ενός πολυώροφου Υπουργείου,  η κ. Μάρω Σπανούδη πασχίζει να δημιουργήσει μια ευπρόσωπη Χορωδία Εκκλησιαστικής Μουσικής. Εκεί, αφού κάναμε λόγο για τους Τρεις Ιεράρχες ως Προστατών και του μικρού αυτού Σχολείου εδώ στον νότο της Γης, ο γράφων προσπάθησε να γνωρίσει στα παιδιά το ότι η Βυζαντινή Μουσική εκφράζεται με οκτώ ήχους, χρησιμοποιώντας όλα τα αναστάσιμα απολυτίκια. Εκτός των άλλων, που μαθαίνουν αυτό τον καιρό, έγινε προσπάθεια εκμάθησης και ερμηνείας του "Φως ιλαρόν".

Όλα καλά, "κατά πάντα και διά πάντα"!
Σάς ασπάζομαι όλους από Μαπούτο
π. Π. Καποδίστριας

28.1.12

Προετοιμασία για την γιορτή των Τριών Ιεραρχών


Ενώ ο θερινός ήλιος της Μοζαμβίκης τροφοδοτούσε τον τόπο με τις τελευταίες καυτές ακτίνες του κι ενώ κάποιες πνοές ξεθωριασμένου αέρα έφθανε ώς εμάς, εσπερίσαμε κι απόψε στον ευήλιο και εύηχο Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Μαπούτο, προετοιμάζοντας συνάμα την εορτή των Τριών Ιεραρχών, την οποία θα έχουμε αύριο, επειδή μεθαύριο είναι εργάσιμη μέρα και τα παιδιά θα έχουν σχολείο. 


Ήδη, με την προτροπή του απουσιάζοντος οικείου Επισκόπου κ. Ιωάννου, από το πρωί -την ώρα του σαββατιάτικου μαθήματος- έγινε προετοιμασία των λιγοστών μαθητών για το ποιοί είναι αυτοί οι άγιοι, που προστατεύουν τα Γράμματα και τους Μαθητές, έγινε μάλιστα προσπάθεια να εκμάθουν το απολυτίκιό τους.






Όλα εδώ είναι συγκινητικά! Κατά συγκυρίαν, απόψε στον Εσπερινό δεν υπήρχε Έλληνας, πλην του λειτουργού, ο οποίος δεν φημίζεται για την γλωσσομάθειά του. Το εκκλησίασμα περί τα είκοσι άτομα όλων των ηλικιών. Στη λιτή προσκύνησαν με ευλάβεια την εικόνα των Τριών Ιεραρχών. Ακολούθησε το Μυστήριο της Εξομολόγησης για τους περισσότερους. Μα κι εκείνοι δεν μιλούν ελληνικά, αλλά την γλώσσα τους: πορτουγέζικα ή ρώσικα. Κύριος οίδε πώς έγινε πλήρης εξομολόγηση!!! Μπορεί απλώς να αναφερθεί ότι μια Ρωσίδα είχε γράψει πέντε λέξεις σ' ένα κομμάτι χαρτί, στα ελληνικά, ώστε να δει ο λειτουργός τα πταίσματά της!!! "Μέγας ει Κύριε"!!!


Τα παιδιά της Εκκλησίας και του Σχολείου -η Γκαπριέλα, η Τζέσικα, η Τζόις, ο Μιράλντο- καληνυχτίστηκαν, ανανεώνοντας την συνάντηση κατά την αυριανή Ευχαριστιακή Σύναξη και την σχολική γιορτή τους.
Το σκότος έπεσε πάνω από το Επισκοπείο. Ο γράφων κλειδομαντάλωσε τα πάντα και, μέσω του διαδικτύου, επικοινωνεί με τους ανά τον κόσμο αναγνώστες φίλους.  

Αγαπητοί Φίλοι,
συν Θεώ θα επιστρέψω στα ίδια σε λίγες ημέρες. Εδώ όμως συμβαίνει ένα αναστατικό έργο, όπως και παντού ανά την αφρικανική ήπειρο. Εδώ προΐσταται ένας Επίσκοπος μόνος προς Μόνον, πασχίζοντας να μεταδώσει την Αλήθεια του Ουρανού όπου δει. Γνωρίζω ότι δεν τον πτοεί η μοναξιά, διότι έχει πολύτιμα αποθέματα αγαπητικού πλούτου προς όλους. Αλλά, θεωρώ ταπεινά ότι χρειάζεται βοήθεια. Δεν είναι όμως δυνατόν να διαδοθεί το Ευαγγέλιο -δυνάμει σε 18.000.000 Μοζαμβικανούς, δεδομένου ότι στους πάντες απευθύνεται ο Θείος Λόγος- δίχως την συνεπικουρία ικανού αριθμού ανθρώπων, οι οποίοι θα έχουν την πρόθεση να προσφέρουν το "ζων ύδωρ".
Προσωπικά, ευχαριστώ τον Επίσκοπο Ιωάννη ότι μού έδωσε να ευκαιρία να βγω από τις κατεστημένες βεβαιότητές μου και ν' αφουγκρασθώ τον βηματισμό του Χριστού στις φτωχογειτονιές του Μαπούτο.

Φίλοι, καληνύχτα!
π. Π. Καποδίστριας

22.1.12

Κυριακή, 22 Ιανουαρίου 2012, στον Ναό των Ταξιαρχών








Πολύ συγκινητικά ήταν σήμερα το πρωί, εδώ στον ναό των Ορθοδόξων στο Μαπούτο. Ικανός αριθμός από διάφορες εθνικότητες (Έλληνες, Ρώσοι, Αιθίοπες και άλλοι) συνάχθηκαν στον ναό και ύστερα στην επέκταση της Αγίας Τράπεζας, στο Επισκοπείο για τον καφέ και τα κεράσματα, ενώ τα παιδιά έκαναν πρόβα μουσικής στο διπλανό σχολείο τους.



Προσωπικά χάρηκα πολύ, διότι διαπίστωσα (ο εγκλωβισμένος εγώ στα "ελληνορθόδοξα" κατεστημένα και ζητούμενα) πόσο αρμονικά έχουν όλοι συνταιριάσει εδώ, υπό τον θεοφ. Επίσκοπό τους κ. Ιωάννη, ο οποίος απ' αρχής δήλωσε ότι η πόρτα του θα είναι ανοιχτή για τους πάντες. Όλοι εδώ έγιναν μια οικογένεια, ένα ευχαριστιακό σώμα και τούτο είναι πασιφανές και διάχυτο μεταξύ των ολίγων Ορθοδόξων της Μοζαμβίκης και δη της πρωτεύουσας.
Κατά την θεία Λειτουργία, το Σύμβολο της Πίστεως και η Κυριακή Προσευχή αναγνώστηκαν στα πορτογαλικά και ρώσικα. Αα, και κάτι επιπλέον: Τιμήσαμε δεόντως τον Όσιο Ιωσήφ τον Κρήτα, του οποίου το Λείψανο μετακομίσθηκε στη Ζάκυνθο κατά την πτώση του Χάνδακα (1669) και σήμερα βρίσκεται στο χωριό Γαϊτάνι της Ζακύνθου. Σε περίοπτη θέση ορθώσαμε για προσκύνηση Εικόνα του Οσίου Πατρός και όλοι ζήτησαν να μάθουν για τη ζωή και το έργο του.

Μακάρι, να δώσει ο Θεός, η "μικρά ζύμη" της Μοζαμβίκης, να ζυμώσει αναγεννητικά "όλον το φύραμα".

Χαίρετε και αγαλλιάσθε!
Από Μαπούτο
π. Π. Καποδίστριας

21.1.12

Εσπερινός στον Ελληνορθόδοξο Ναό του Maputo


Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες μας, Σας χαιρετώ από πολύ-πολύ μακριά: Νότια της γης, νοτιοανατολικά της Αφρικής. Σήμερα το απόγευμα, μετά από ένα μακρό ταξίδι μέσω Ντουμπάι και Γιοχάνεσμπουργκ, έφθασα στο πάλαι ποτέ Λορέντζο Μαρκές, δηλαδή το Μαπούτο της Μοζαμβίκης, όπου πρόκειται να παραμείνω -συν Θεώ- περίπου ένα μήνα, από όπου μάλιστα θα τα λέμε διαδικτυακώς για το διάστημα αυτό.


Εδώ βρέθηκα, με πρόσκληση του θεοφ. Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου και την ευχή και ευλογία του σεπτού Προεστώτος του δευτερόθρονου Πατριαρχείου κ.κ. Θεοδώρου, ώστε να κρατήσω για λίγο αναμμένη την λειτουργική λαμπάδα της Ορθοδοξίας (τίποτε περισσότερο) καθ' όν χρόνον ο οικείος Επίσκοπος θα απουσιάσει, δεδομένου μάλιστα ότι δεν υπάρχει ακόμη εδώ ούτε ένας κληρικός. Ο Επίσκοπος έχει βεβαίως δρομολογήσει πράγματα πολλά και ενδιαφέροντα, αλλά όλα θέλουν τον χρόνο τους.


Στη "Χώρα των Αντιθέσεων" βρίσκεις τα πάντα: Πλούτο και μιζέρια, προχθές δυνατές βροχές, σήμερα ήλιο ζεστό, όχι όμως και καύσωνα. Σημειώστε ότι εδώ είναι κατακαλόκαιρο!


Φθάνοντας λοιπόν προσέτρεξα καθηκόντως στον Ελληνορθόδοξο Ναό των Ταξιαρχών για τον Αναστάσιμο Εσπερινό και τον ευπρεπισμό του ιερού χώρου για την αυριανή Θεία Λειτουργία.


Τι ευπρεπισμό όμως! Όλα ήταν εντάξει και απαστράπτοντα, με εντολή του απουσιάζοντος Επισκόπου και την συμμετοχή όλων των Ελλήνων, οι οποίοι έτρεξαν να με καλοδεχθούν με αγάπη και φιλόξενη διάθεση. Εκείνο, που πρωταρχικά διαπίστωσα απόψε είναι η μεγάλη αγάπη που τρέφουν για τον πνευματικό πατέρα τους. Τον θεωρούν απόκτημα για την Ορθοδοξία στον τόπο, όπου μεταλαμπαδεύτηκαν, αλλά και για το μέλλον της Ορθοδοξίας εδώ, άσχετα με την εθνικότητα, τη φυλή και όλα τα άλλα, που μόνο μερισμό προξενούν στο Σώμα της Εκκλησίας.

Σάς καληνυχτώ και καλή αυριανή! 
Από Μαπούτο
π. Π. Καποδίστριας 

1.1.12

Η πρώτη ημέρα του 2012 στην Επισκοπή Μοζαμβίκης

































Με επισημότητα κι εγκαρδιότητα εορτάστηκε η Πρώτη του Νέου Έτους, η Περιτομή του Χριστού και η μνήμη του Αγίου Βασιλείου στην έδρα της Επισκοπής Μοζαμβίκης. Ο θεοφ. Επίσκοπος κ. Ιωάννης είχε φροντίσει για όλα! Οργάνωσε μια μεγάλη γιορτή, στην οποία συμμετείχαν αρκετοί Ορθόδοξοι του Μαπούτο, κυρίως τα παιδιά που φοιτούν στο Σχολείο. 

Η Αρχιμηνιά και Αρχιχρονιά ξεκίνησε με τα Τίμια Δώρα της Αγίας Τράπεζας και Αρτοκλασία, εις τιμήν και μνήμην του Αγίου Αρχιεπισκόπου της Καισαρείας και υπέρ υγείας του Ιεροψάλτη του Καθεδρικού Ναού κ. Βασιλείου Σπανούδη και συνεχίστηκε στο Επισκοπείο, όπου ευλογήθηκε και κόπηκε η πατροπαράδοτη Βασιλόπιτα (φωτ. 2). Ο Επίσκοπος είχε έναν καλό λόγο για τον καθένα, έκοψε μάλιστα ιδιαίτερο κομμάτι για τον Μακαριώτατο Πάπα και Πατριάρχη της Αφρικανικής Ορθοδοξίας κ.κ. Θεόδωρο Β΄, καλώντας τούς παρευρισκόμενους να προσευχηθούν για την μακροημέρευσή Του, ώστε να προοδεύει -υπό την άγρυπνη και πολύτιμη καθοδήγησή του- το δυσχερές έργο της Ιεραποστολής. Διένειμε μάλιστα εκ μέρους Του αναμνηστικά δώρα στα παιδιά που είπαν τα Κάλαντα.

Ακολούθησε πλούσια τράπεζα, με άφθονα εδέσματα, στον κήπο του Επισκοπείου, όπου όλοι είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στην αναβίωση -κατά το δυνατόν- των πρωτοχριστιανικών "Αγαπών", που έχει εισαγάγει στην κατά Κυριακήν λατρευτική - κοινοτική ζωή της τοπικής Εκκλησίας ο οικείος Επίσκοπος. Ανάμεσα στους συμμέτοχους της Εορτής ήταν και ο Επίτιμος Πρόξενος της Κύπρου στη Μοζαμβίκη κ. Άλκης Μακρόπουλος.