Ο ιστότοπος, όπου βρίσκεσθε, αποτελεί παράρτημα του e-περιοδικού Νυχθημερόν της Ζακύνθου και αφορμήθηκε από την διάθεση των συντελεστών του ζακυνθινού αυτού ηλεκτρονικού ιστότοπου για μια μικρή έστω συμβολή στo έργο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και μάλιστα του δραστήριου Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου, του Ζακυνθίου. Ο Ορθόδοξος Επίσκοπος της μεγάλης και φτωχής αυτής αφρικανικής χώρας επωμίσθηκε από τον Οκτώβριο του 2010 τον ευαγγελισμό εις Χριστόν των Μοζαμβικανών, υπό το πατρικό βλέμμα του προεστώτος του δευτερόθρονου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ Β΄.

E-mail ιστότοπου: orthomoz@gmail.com / Επικοινωνία με την Ιερά Επισκοπή Μοζαμβίκης: naosgr@gmail.com

ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΟΓΟΥ "ΑΛΗΘΩΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΟΖΑΜΒΙΚΗΣ (13.4.2013)

26.2.11

Εσπερινός του Ασώτου στο Maputo της Μοζαμβίκης


















Η προηγούμενη Κυριακή του Ασώτου στη Μοζαμβίκη, κατά την οποία έγινε η ενθρόνιση του Επισκόπου της χώρας κ. Ιωάννη, άρχισε αφ' εσπέρας με την Ακολουθία του Εσπερινού και με τη συμμετοχή αρκετών από τους επισκέπτες και φίλους του Επισκόπου.

Χαρείτε το σχετικό οπτικοακουστικό υλικό. Κατάνυξη και στιγμές πρωτοχριστιανικές! Ως νεωκόρος διακονούσε ο ίδιος ο κ. Ιωάννης, ο οποίος, στο τέλος, τέλεσε την Αρτοκλασία!

Videos από την Ενθρόνιση του Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου

 Maputo, 20 Φεβρουαρίου 2011
 Ρεπορτάζ: π. Παναγιώτης Καποδίστριας





21.2.11

Τρισάγιο από τον Επίσκοπο Μοζαμβίκης για την ανάπαυση πρόωρα χαμένου συγχωριανού του

Γράφει από τη Μοζαμβίκη ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας


Πριν λίγο, στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μαπούτο της Μοζαμβίκης, αμέσως μετά τον Εσπερινό, ο νεοενθρονισθείς Επίσκοπος Μοζαμβίκης κ. Ιωάννης, πλαισιωμένος από τους Ζακυνθίους Ιερείς, που βρίσκονται συτές τις μέρες κοντά του, ετέλεσε Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του πρόωρα κοιμηθέντος συγχωριανού του (από τον Αγκερυκό Ζακύνθου) Σπυρίδωνος Κ. Μυλωνά. Όλοι θρηνήσαμε κι εδώ μακριά, μαζί με όλους τους Ζακυνθινούς, το 32χρονο παλικάρι, που βρίσκεται ήδη στην Αιωνιότητα.

Ο κ. Ιωάννης, με δάκρυα στα μάτια, διαβιβάζει και μες από το Νυχθημερόν τα θερμά συλλυπητήριά του στους Φίλους Γονείς τού Σπύρου, Κωνσταντίνο και Αθανασία, προσευχόμενος η Παναγία Μητέρα, η οποία δοκίμασε το πένθος του χαμού του Παιδιού Της, να σταλάξει παρηγορία στις ψυχές τους. Τονίζει μάλιστα ότι η χαρά του, κατά την ώρα της ενθρόνισής του χθες, ήταν μισή, γνωρίζοντας ότι το γενέθλιο χωριό του, ο Αγκερυκός βρισκόταν σε βαθύτατο πένθος.

Δέηση του Επισκόπου Μοζαμβίκης για τα ονομαστήρια του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου Β΄

Γράφει από τη Μοζαμβίκη ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Βρισκόμαστε ακόμη στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης, όπου έγινε χθες η ενθρόνιση του νέου Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου. Τα αισθήματα είναι ανάμεικτα. Ο Θεοφιλέστατος, ως συνήθως με ανοιχτόκαρδη διάθεση, πασχίζει από σήμερα να οργανώσει το ιεραποστολικό έργο, σύμφωνα και με τις σκέψεις που ανέφερε στον Ενθρονιστήριο Λόγο του.

Σήμερα το πρωί, αμέσως μετά την Ακολουθία του Όρθρου, στον Καθεδρικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, θεώρησε αναγκαίο να τελέσει Δέηση υπέρ υγείας και μακροημερεύσεως του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, στο πλαίσιο της χαράς για τα σεπτά ονομαστήριά του, τα οποία εορτάσθηκαν σεμνοπρεπώς πριν λίγες ημέρες!

Όπως ο ίδιος ανέφερε, ομιλώντας προς τους παριστάμενους, "η Δέηση υπέρ της ψυχοσωματικής υγείας του Προκαθημένου της Ορθόδοξης Ιεραποστολής δεν είναι απλώς συμβολική, αλλά επέχει την θέση της εκζήτησης εκ μέρους του ταπεινού Επισκόπου της Μοζαμβίκης ευχής και προσευχής από τον γλυκύτατο Πατέρα των Αφρικανών επί τη ενάρξει της ιεραποστολικής δικής του προσπάθειας. Εφόσον Εκείνος μακροημερεύει κι εμείς όλοι οι ταπεινοί συνεργάτες του, τα παιδιά του, εμπνεόμαστε από τη φυσιογνωμία του για μείζονα και αποτελεσματικότερη προσπάθεια".

Ακολούθησε καφές και γλυκίσματα στο Επισκοπείο για όλους, όπου επίσης τονίσθηκε από τον κ. Ιωάννη η ιδιαίτατη μέριμνα και αγάπη του Προεστώτος του Αλεξανδρινού Θρόνου για να γεωργηθεί χριστιανικά η γη της Μοζαμβίκης, δεδομένου ότι ο Πατριάρχης διετέλεσε παλαιότερα ποιμενάρχης της ως Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε, δραστηριοποιούμενος κυρίως στην πόλη Μπεΐρα.

[Φωτό Αρχείου]

20.2.11

Φωτοστιγμιότυπα από την Ενθρόνιση του Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου

  Σήμερα το πρωί στο Maputo  
  Φωτορεπορτάζ: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 




























































Συγκλονιστικές στιγμές έζησαν σήμερα το πρωί στο Μαπούτο, την όμορφη πρωτεύουσα της μακρινής Μοζαμβίκης, όσοι παραστάθηκαν στην ενθρόνιση του νέου Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου, του Ζακυνθίου. Πλήθος λαού συνέρρευσαν από τη Νότιο Αφρική κυρίως, φίλοι από την Ελλάδα και ικανός αριθμός Ορθόδοξων της Μοζαμβίκης, ώστε να συγχαρούν με τη μεγάλη χαρά του κ. Ιωάννου, καθώς σήμερα ανέλαβε κι επίσημα τα ποιμαντικά του καθήκοντα. Εκ προσώπου του Πάπα και Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου Β΄ παρέστη ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, από τη Ζάκυνθο ταξίδεψε ο Γέροντας του κ. Ιωάννου Σεβ. Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος με κληρικούς του (Αρχιμανδρίτη Δανιήλ Μπιάζη - Ιεροκήρυκα και Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτη Καποδίστρια - Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο Ι. Μητροπόλεως Ζακύνθου), ενώ παρών ήταν και ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζάμπιας και Μαλάουι κ. Ιωακείμ.

Ο ευρύχωρος Καθεδρικός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών ήταν κατάμεστος από χαμογελαστά πρόσωπα ευσεβών Χριστιανών, αλλά κι επισήμων: Παρέστησαν εκπρόσωποι της Κυβέρνησης, αλλά κι εκπρόσωποι των Ρωμαιοκαθολικών, των Αγγλικανών, αλλά και των Μουσουλμάνων, οι οποίοι μάλιστα απηύθυναν θερμούς χαιρετισμούς προς τον Θεοφιλέστατο, εκφράζοντας όλοι την καλή διάθεση συναλληλίας, αλληλοσεβασμού και συνεργασίας για την κοινή ωφέλεια της τοπικής κοινωνίας της χώρας. Πιο συγκεκριμένα, τον νέο Επίσκοπο καλωσόρισαν ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και Υφυπουργός Δικαιοσύνης Dr Kutumula, η Κυβερνήτης του Μαπούτο Dra Maria Jonas, ο Πρέσβης της Αιγύπτου Sayed El Santawi, ο Πρέσβης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Andrey V. Kemarsky, ο Πρόεδρος του Ισλαμικού Συμβουλίου Sheik Amenodim Muhamad. Παρέστησαν επίσης μέλη του Εθνικού Κοινοβουλίου της Μοζαμβίκης, με επικεφαλής τον ελληνικής καταγωγής Βουλευτή Georgio Antonio Fragoulis και ο Πρόξενος της Ελλάδας στη Ζάμπια  Χρήστος Σπάιρον. Συγχαρητήρια μηνύματα απέστειλαν ο Υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δόλης, η Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ρόδη Τσαγκαροπούλου-Κράτσα και ο Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας.

Του Αρχιερατικού Συλλείτουργου προέστη ο Σεβ. Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος, ο οποίος μάλιστα εκήρυξε τον Θείο Λόγο, ομιλώντας περί του νοήματος της επιστροφής του Άσωτου στο πάντοτε ανοιχτό Σπίτι του ευσπλαχνικού Πατέρα.

Αμέσως μετά άρχισε η Ενθρόνιση του κ. Ιωάννου, σύμφωνα με το Τυπικό της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Την αρχιερατική μίτρα έθεσε στην κεφαλή του νέου Ποιμενάρχου της Μοζαμβίκης ο Πατριαρχικός Εκπρόσωπος Σεβ. Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, ο οποίος μάλιστα προσφώνησε θερμότατα τον κ. Ιωάννη, εκφράζοντας τόσο την αγάπη του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. κ. Θεοδώρου Β΄, όσο και την δική του. Συγκινητική ήταν η προσφώνηση του Σεβ. Ζακύνθου, ο οποίος εξέφρασε την δίκαιη καύχηση της Ζακύνθου προς το σπλάχνο της, που αξιώθηκε της Αρχιερωσύνης σε μια ευαίσθητη γωνιά της Γης. Εκ μέρους της αφρικανικής κοινωνίας σύντομη προσλαλιά απηύθυνε ο Αρχιμανδρίτης Δρ Δρ Αθανάσιος Ακούντα, φίλος και συνεργάτης στο Γιοχάνεσμπουργκ του κ. Ιωάννου.

Τέλος ο νέος Επίσκοπος, από του αρχιερατικού θρόνου, εκφώνησε τον Ενθρονιστήριο Λόγο του, στον οποίον, με αδρές γραμμές και υπό την αγιογραφική ρήση "μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί", εξέφρασε την καρδιακή αγάπη του προς το μικρό ποίμνιο που τού εμπιστεύτηκε η Εκκλησία, εκφράζοντας την πεποίθησή του ότι με την καλή διάθεση και τη συνεργασία όλων, μπορεί η μικρή σπίθα να γίνει Πυρκαγιά, στοχεύοντας από την αρχή, στη χριστοποίηση όσων επιθυμούν να βιώσουν το εκκλησιαστικό γεγονός!

Παρατεταμένα χειροκροτήματα και ουρανομήκη "Άξιος!" έκλεισαν την τελετή, ενώ όλοι πέρασαν να ευχηθούν τα δέοντα στον Άγγελο της Μοζαμβίκης, λαμβάνοντας από τα χέρια του την ευχή και ειδικά αναμνηστικά της ημέρας!

Μόλις τέλειωσαν οι ευχές- ήδη ήταν μεσημέρι- παρατέθηκε πλούσιο εορταστικό γεύμα σε ελληνικό εστιατόριο με θαυμάσια στον Ινδικό Ωκεανό. Ωραία και συγκινητική ήταν η στιγμή, κατά την οποία μερικά από τα είκοσι παιδιά του Ελληνικού Σχολείου πρόσφεραν δώρο στον νέο Πνευματικό Πατέρα τους και τού τραγούδησαν το γνώριμο τραγούδι: "Να χαμηλώναν τα βουνά, νάβλεπα το Λεβάντε, νάβλεπα την Κεφαλονιά και το ωραίο Τζάντε"!!!

Επικεφαλής των καλών συνεργατών του κ. Ιωάννη και τελετάρχης της όλης Τελετής ήταν ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στη Μοζαμβίκης κ. Γεράσιμος Μαρκέτος, ο οποίος, καταγόμενος από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, δεν παύει να δείχνει την αγάπη του προς τον Ζακύνθιο Επίσκοπό του, συνδράμοντας με την ευγένειά του ό,τι η τοπική Εκκλησία έχει ανάγκη!

Κλείνοντας, να σημειωθεί ότι την ευθύνη του Ψαλτηρίου είχε ο καλλιφωνότατος Πρωτοπρεσβύτερος Γεράσιμος Σκαρτσής -Ζακύνθιος και αυτός- Εφημέριος Γκρενόμπλ της Γαλλίας, ο οποίος μάλιστα διηύθυνε μικρή Χορωδία Ρωσίδων Ορθοδόξων.













Ο Ενθρονιστήριος Λόγος του Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου

[Maputo Μοζαμβίκης, 20 Φεβρουαρίου 2011]

«Μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί» (Α΄ Κορ. 5, 6)

Αυτή η αγιογραφική φράση, η οποία μεγαλύνει την αναμορφωτική δύναμη του Μικρού επί του Όλου με συνέχει και με συγκλονίζει καθ’ όλη την περίοδο της προσωπικής μου Πεντηκοστής, από της 17ης του περασμένου Οκτωβρίου, ημέρα της χειροτονίας μου εις Επίσκοπον, μέχρι σήμερα, ελπίζω μάλιστα εσαεί.

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ, Εκπρόσωπε της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄,
Πολυσέβαστέ μου, Γέροντα Άγιε Ζακύνθου,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ζάμπιας και Μαλάουι κ. Ιωακείμ,
Εντιμότατοι Άρχοντες, οι συναχθέντες στη Χαρά της Εκκλησίας μας,
Σεβαστοί Πατέρες και Αδελφοί μου,
Φίλοι «εκ περάτων»,
Υψηλοί Καλεσμένοι μας,
Λαέ του Θεού ευλογημένε,

Ευρισκόμενος ήδη επί της τιμίας καθέδρας της Επισκοπής Μοζαμβίκης, απορώ και εξίσταμαι, πώς ο ανάξιος και ελάχιστος εγώ, αξιώθηκα τέτοιας υψίστης τιμής! Κι εννοώ πνευματικής τιμής, διότι γνωρίζετε όλοι -επιτρέψατέ μου να το δηλώσω ευθύς εξ αρχής- η κοσμική πλευρά της τιμής ουδέποτε με ενδιέφερε κι ελπίζω ποτέ να μην με επηρεάσει. Απορώ λοιπόν και εξίσταμαι ότι με εξέλεξε ο Κύριος των Ουρανών δια της ψήφου των τιμίων Αρχιερέων, των συγκροτούντων την Αγία και Ιερά Σύνοδο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, στην περίοπτη έπαλξη του Πνευματικού Πατρός της Μοζαμβίκης.

Κατά τους δύο μήνες, κατά τους οποίους διακονώ τον τόπο αυτόν και -χάριτι Θεού- ανιχνεύω τις ψυχές των ενταύθα Χριστιανών, διαπιστώνω πλείστες όσες δυσκολίες να αναμένουν λύσεις, απαντήσεις, διεξόδους. Ανθρωπίνως αισθάνομαι αδύναμος, ελάχιστος, αμελητέος, όμως κραταιώνομαι από τη Χάρη, την οποία μού εμπιστεύθηκε η Εκκλησία και, ενώπιον του ιερού Θυσιαστηρίου (από όπου επιδιώκω να φορτίζω «εαυτόν και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών»), δέομαι γονυκλινώς και ικετεύω: «Κύριε, επίσκεψαι την άμπελον ταύτην, ήν εφύτευσεν η δεξιά σου». Τότε νοιώθω την αγιοπνευματική πνοή να με ενδυναμώνει και να με χειραγωγεί ως πρώτον εργάτη στην άμπελο του Ουρανού. Έτσι, δια της δικής μου «μικράς ζύμης» δύναται «ο εκ κοπρίας ανυψών πένητα» (Ψαλμ. 112, 7), να ζυμώσει το «φύραμα» της Μοζαμβίκης! Όμως κι εδώ, οι λιγοστοί Χριστιανοί μας αποτελούν και οι ίδιοι «μικράν ζύμην», εφόσον αναλογισθούμε τα 18.000.000 των κατοίκων όλης της χώρας. Υπόσχομαι να κάμω ό,τι κατ’ άνθρωπον είναι δυνατόν, ώστε να ζυμωθούν με τον ποιοτικότερο τρόπο όσες περισσότερες ψυχές, από αυτές που παροικούν στα όρια της δικαιοδοσίας μου, οδηγούμενες στη χριστοποίηση, την οποία επαγγέλλεται η Ορθόδοξη Ιεραποστολή. Είπα: «κατ’ άνθρωπον». Όμως γνωρίζω το πεπερασμένο των ανθρώπινων δυνάμεων και δυνατοτήτων, κυρίως δε των δικών μου. Γι’ αυτό αφήνω «την πάσαν ελπίδα» μου στο: «κατά Θεόν» και αναμένω το Θαύμα της αγαθής «αλλοιώσεως», την οποία θα προκαλέσει Εκείνος τελικά στο ανθρώπινο «φύραμα» της χώρας ετούτης!

Η Ιερά Επισκοπή Μοζαμβίκης ιδρύθηκε το 2006, με σχετικό Πατριαρχικό και Συνοδικό Τόμο. Μέχρι τότε η χώρα υπαγόταν στη Μητρόπολη Ζιμπάμπουε και παλαιότερα στη Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως. Έδρα της, η πρωτεύουσα Μαπούτο. Ορμητήριο των ιεραποστολικών προσπαθειών μας αυτός εδώ ο Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, που ολοκληρώθηκε οικοδομικά το 1959. Απέναντι ακριβώς υπάρχει το σπίτι, όπου διέμενε ο εκάστοτε Εφημέριος. Σήμερα εκεί στεγάζονται τα Γραφεία της Επισκοπής Μοζαμβίκης, η επισκοπική κατοικία και εσχάτως το Ελληνικό Σχολείο. Πολλές φορές έχω δηλώσει στους αδελφούς, τους οποίους έχω συναναστραφεί εδώ, κάτι που επαναλαμβάνω και τώρα ενώπιον όλων: Το σπίτι του Επισκόπου είναι και δικό Σας, αγαπητοί! Αποτελεί την προέκταση του Ναού μας! Το τραπέζι μου είναι δικό σας – προέκταση της Αγίας Τράπεζας! Δεν χρειάζεται μάλιστα να χτυπήσετε την πόρτα του Επισκοπείου για να εισέλθετε, διότι απλούστατα θα είναι πάντα ορθάνοιχτη για Εσάς, όπως και η καρδιά μου!

Χρέος μου θεωρώ μια σύντομη αναφορά στην ιεραποστολική προσπάθεια της Μπεΐρα, την οποία επισκέφθηκα πρόσφατα. Η πόλη Μπεΐρα δέχθηκε τους πρώτους απόδημους Έλληνες, όντας η κύρια πύλη εισόδου μεταναστών προς την Κεντρική Αφρική. Εκεί υπήρξε ακμάζουσα Ελληνική Κοινότητα από το 1876, την οποία ίδρυσαν Έλληνες από την Κάρπαθο, την Κάσο, την Κρήτη, τα Επτάνησα και αλλού, ασχολούμενοι κυρίως με το εμπόριο. Στους ντόπιους διέδωσαν την καλλιέργεια καπνού, ενώ απασχολήθηκαν στην κατασκευή του σιδηροδρόμου, που θα ένωνε τη χώρα με τη Νότιο Αφρική και τη Ροδεσία (σημερινή Ζιμπάμπουε και Ζάμπια). Στην ακμή της η Ελληνική Κοινότητα υπερέβαινε τα 3.000 μέλη. Από το 1876 άρχισε η ανέγερση του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος, του παλαιότερου ορθόδοξου ναού της νοτιότερης Αφρικής. Το 1927 ανηγέρθη το Pythagoras School για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των Ελλήνων. Συν τω χρόνω η Κοινότητα παρήκμασε και απέμειναν άδεια κτήρια. Με πρωτοβουλία του σεπτού Πατριάρχου μας, ως Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε, περιήλθαν στην δικαιοδοσία εκείνης της Μητροπόλεως, ενώ, με αρωγό τη Βουλή των Ελλήνων, επισκευάσθηκαν και απέκτησαν την αρχαία τους λάμψη, αναμένοντας -όπως ευελπιστούμε- να στεγάσει το πρώτο ολοκληρωμένο Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Κέντρο στη Μοζαμβίκη.

Πολλά σκέπτομαι και ονειρεύομαι και σχεδιάζω γι’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, ο οποίος, με τη φυσική ομορφιά που τον διακρίνει, διηγείται «δόξαν Θεού» αναγγέλλοντας προς κάθε κατεύθυνση «ποίησιν χειρών αυτού» (Ψαλμ. 18, 1). Ελάχιστα μόνον θα ειπώ, αναλογιζόμενος ότι εν ημέρα κρίσεως θα βρεθώ οφειλέτης όσων θα έχω υποσχεθεί, δίχως και να τα πραγματοποιήσω. Σε γενικές γραμμές όμως, τολμώ μόνον να αναφέρω στην αγάπη σας και δι’ Υμών στον πολυσέβαστο Πάπα και Πατριάρχη μας, αλλά και στην καθόλου Εκκλησία, ότι σκοπεύω:

• Εξεύρεση και κατάρτιση ικανών στελεχών, κατά προτίμησιν εκ των εντοπίων, για την δημιουργία του ιερού Κλήρου της Επισκοπής μας.
• Συσπείρωση και ανασυγκρότηση της Ελληνικής Ομογένειας.
• Πνευματική μέριμνα για όλους τους αδελφούς Ορθοδόξους (Ρώσους, Σέρβους, Ουκρανούς, Βουλγάρους και άλλους). Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η προσπάθεια, η οποία ήδη έχει δρομολογηθεί, για μετάφραση και έκδοση των αναγκαίων λειτουργικών κειμένων.
• Προώθηση της Ορθόδοξης Παράδοσης και του Ελληνικού Πολιτισμού. Η προσπάθεια αυτή θα υποστηριχθεί με την ίδρυση κέντρου σχετικών σπουδών και ανάλογων δράσεων.
• Στήριξη και διάδοση της Ελληνικής Παιδείας.
• Αξιοποίηση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων της τοπικής Εκκλησίας, με σκοπό την ενίσχυση του ιεραποστολικού της έργου.
• Συμβολή στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων της χώρας και ιδιαίτερα αυτών που σχετίζονται με την υγεία.
• Συμμετοχή σε όλους τους θρησκευτικούς και μη οργανισμούς, οι οποίοι με σοβαρότητα προάγουν την ειρηνική συμβίωση των κατοίκων της Μοζαμβίκης.
• Πάνω απ’ όλα και πρωταρχικά όμως ονειρεύομαι την οικοδόμηση της Παρουσίας του Θεανθρώπου μέσα στις ψυχές όλων εκείνων, που θα ακούσουν και θα δεχθούν ως τρόπο αληθινής ζωής το καλό Άγγελμα Εκείνου. Το Ευαγγέλιο, άλλωστε, απευθύνεται προς όλους, αφορά σε όλους, δίχως διακρίσεις εθνικής προέλευσης και παρωπίδες μισαλλοδοξίας ή ανάλογων συμπεριφορών, οι οποίες, όχι μόνον δεν οικοδομούν, αλλά σχεδόν πάντα γκρεμίζουν. Η ξεκάθαρη εντολή του Χριστού «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Μτ. 28, 19-20), προϋποθέτει κένωση του όλου εαυτού μας και των κατεστημένων του, άνοιγμα δε Αγάπης, ανυπόκριτης και ανυστερόβουλης.

Αγαπητοί μου,
Ως ταπεινός Επίσκοπός Σας, ευαγγελίζομαι «υμίν τοις μακράν και τοις εγγύς»: «Ουκέτι εστέ ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού» (Εφ. 2, 17-19). Κυρίως απευθύνομαι προς τα νοητά πρόβατα «ά ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης», διότι ο Κύριος Ιησούς, ο Εσταυρωμένος για την Αγάπη και Αναστάς υπέρ του ανθρώπινου γένους, αναμένει την εκκλησιοποίηση και εκείνων πλησίον Του, μέσω της δικής μας προσπάθειας, επισημαίνοντας: «κακείνα με δει αγαγείν και της φωνής μου ακούσουσι και γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν» (Ιω. 10, 16).

Ολοκληρώνοντας, επιτρέψατέ μου να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας τον Γέροντά μου Άγιο Ζακύνθου, ο οποίος υπήρξε αρωγός και συμπαραστάτης καθ’ όλη την μέχρι σήμερα πορεία μου. Ευχαριστίες οφείλω και στον εκπρόσωπο της Α.Θ.Μ. Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ, υπό το ωμοφόριον του οποίου υπηρέτησα επί δεκαετίαν στην Ιερά μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας αλλά και στον αγαπητό αδελφό Μητροπολίτη Ζάμπιας και Μαλάουι, κ. Ιωακείμ που είναι μαζί μας κατά την ημέρα αυτή της αναλήψεως των καθηκόντων μου, με τον οποίο συνδέομαι από τα νεανικά μου χρόνια. Ευγνωμόνους ευχαριστίες οφείλω στους Πανοσιολογιωτάτους Αρχιμανδρίτες π. Αθανάσιο Ακούντα και π. Δανιήλ Μπιάζη, καθώς και τους Αιδεσιμολογιωτάτους Πρωτοπρεσβυτέρους π. Παναγιώτη Καποδίστρια και π. Γεράσιμο Σκαρτσή, που, αψηφώντας τις δυσκολίες πραγματοποίησαν το ταξίδι αυτό και βρίσκονται κοντά μας κατά την χαρμόσυνη σημερινή εορτή της τοπικής εκκλησίας μας. Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζω τους εκπροσώπους των υπολοίπων ομολογιών και θρησκειών και προσβλέπουμε σε αγαστή συνεργασία προς όφελος του πολύπαθου λαού της Μοζαμβίκης. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους εκπροσώπους της κυβερνήσεως, που βρίσκονται σήμερα μαζί μας, όλους τους αντιπροσώπους των διπλωματικών αποστολών, καθώς και τις αντιπροσωπείες κοινοτήτων, φορέων και ομοσπονδιών από την Ν. Αφρική, την Ζάμπια και την Ζιμπάμπουε που είναι μαζί μας και μας τιμούν με την παρουσία τους σήμερα. Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ενταύθα συνεργάτες μου, οι οποίοι συνέβαλαν με προσωπική εργασία και όχι μόνο, στην όλη ετοιμασία της παρούσης τελετής.

Πολυφίλητοι Πατέρες και Αδελφοί μου,
Αν και βρισκόμαστε πένητες σε μια πολύ φτωχή χώρα, ως Εκκλησία δεν δειλιάζουμε. Αισθανόμαστε «ως πτωχοί πολλούς δε πλουτίζοντες, ως μηδέν έχοντες και πάντα κατέχοντες» (Β΄ Κορ. 6, 10), επειδή το θεανδρικό Πρόσωπο του Αναστάντος Χριστού μάς στηρίζει, μάς οδηγεί, μάς παρηγορεί! Όλα για Εκείνον: Η μικρή μας ζωή ας γίνει προσάναμμα για τη μεγάλη Πυρκαγιά, η οποία θα πυρώσει ευεργετικά (αναστατικά και σωτήρια) την κατά Μοζαμβίκην Εκκλησία!

Εύχεσθε και προσεύχεσθε υπέρ ημών!!!

Ομιλία του Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ εκ προσώπου του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Θεοδώρου Β΄, κατά την Ενθρόνιση του νέου Επισκόπου Μοζαμβίκης κ. Ιωάννου

 Σήμερα το πρωί στο Maputo της Μοζαμβίκης  
  Επιμέλεια - Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Θεοφιλέστατε Αγαπητέ Αδελφέ Άγιε Μοζαμβίκης κ. Ιωάννη,

Η παρουσία σήμερα ξεχωριστών Αρχιερέων, όπως του Σεβασμιωτάτου Αγίου Ζακύνθου κ.κ. Χρυσοστόμου είναι ζωντανή απόδειξη της πολύπλευρης συμμετοχής σύσσωμης της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος εις το Ιεραποστολικό και Ποιμαντικό έργο της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Ενώνουμε σήμερα τη φωνή μας με τις κατ’ επανάληψιν εν Συνόδω και δημόσια ευγνώμονες ευχαριστίες του Αλεξανδρινού Προκαθημένου κ.κ. Θεοδώρου προς τον Μακαριώτατον Προκαθήμενον της Εκκλησίας της Ελλάδος κ. Ιερώνυμον, ως επίσης και προς τα Μέλη της Σεπτής περί Αυτόν Ιεραρχίας και του αγίου Πληρώματος Αυτής, προσευχόμενοι ότι σύντομα το ευσεβές ημών Έθνος θα υπερβεί την οικονομική κρίση και θα πορευθεί την οδόν της ευημερίας τόσο της κοινωνικής όσο και της πνευματικής διά να καθοδηγεί τα Έθνη και τους Λαούς εις την δημιουργική πορείαν της προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της κοινωνικής δικαιοσύνης και γενικότερα διά την επικράτησιν της ειρήνης και της ευημερίας των Λαών.

Εκ μέρους της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατρός ημών Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β΄, μαζί με το Σεβασμιώτατον Αδελφόν Άγιον Ζάμβιας κ. Ιωακείμ, Σας μεταφέρω Πατρικόν Χαιρετισμόν αγάπης κι ευλογίας. Όλως ιδιαιτέρως ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας, μη δυνάμενος να παραστεί αυτοπροσώπως λόγω της γνωστής κρίσεως στην Αίγυπτο όπου παραμένει εκεί ως άλλος Λεωνίδας να προστατεύσει τις Θερμοπύλες του Πατριαρχείου μας εις την σημερινή ξεχωριστή ημέρα της ενθρονίσεως σας Θεοφιλέστατε Άγιε Μοζαμβίκης κ. Ιωάννη απευθύνει προς υμάς Άγιε Αδελφέ τα θερμά του συγχαρητήρια και τας ευχάς Του προσευχόμενος μεθ’ ημών διά ποιμαντορίαν συνετήν, αγίαν και ευλογημένη επ’ αγαθώ του πληρώματος της Ιεράς αυτής Επισκοπής του Αλεξανδρινού Θρόνου.

Ακολουθώντας εις την ποιμαντική μας διακονία το ζωντανόν παράδειγμα του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας, ο οποίος εργάζεται μ’ αυτοθυσία τόσες ώρες όσες εργάζονται μαζί όλοι οι Αρχιερείς του Θρόνου, το μέλλον της Ορθοδόξου Ιεραποστολής και του Πατριαρχείου μας διαγράφεται λαμπρόν.

Αυτές τις ημέρες, ευκαιρίας δοθείσης, που ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας επί τη ευκαιρία της εορτής του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος εόρτασε τα Σεπτά Αυτού ονομαστήρια, προσευχώμαστε όλοι μαζί εις τον Ύψιστον Θεόν να τον σκέπει και να τον κατευθύνει προς παν έργον αγαθόν και ευάρεστον, έτσι ώστε όλοι μας κάτω από τη φωτισμένη Πατριαρχική του ποιμαντική καθοδήγηση να επιτελούμε έργα αρετής και αγάπης που μας εξυψώνουν όλους μας και τιμούν τη δισχιλιετή ιστορία του Πατριαρχείου μας, έχοντας ως πρότυπον μαρτυρίου και διακονίας τον Άγιον Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρον Τήρωνα.

Θεοφιλέστατε Αγαπητέ Αδελφέ Άγιε Μοζαμβίκης,

Ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης και Πατήρ ημών κ.κ. Θεόδωρος και τα Μέλη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας του Αγιωτάτου Αποστολικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου γνωρίζουν τα κοσμούντα σε ποικίλα χαρίσματα και την επί δεκαοκτώ έτη ποιμαντική σου εμπειρίαν περί τα εκκλησιαστικά πράγματα, όσα και τα έτη δηλαδή της εντάξεως σου εις την διακονίαν της Αλεξανδρινής Εκκλησίας εις την Αφρικανική Ήπειρον διά αποσπάσεως εκ της Αδελφής Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος.

Όπως πολύ εύστοχα τόνισε κι ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κατά το Μικρό Μήνυμα της εκλογής σου «είσαι ο άνθρωπος ο οποίος κατά το χρόνον της διακονίας σου μέχρι σήμερον εις τον Πάνσεπτον Αλεξανδρινόν Θρόνον, ήσουν παρών σε κάθε κέλευσμα της Εκκλησίας και ουδέποτε παρέβης εντολήν ή ολιγώρισες εις τα εκκλησιαστικά σου καθήκοντα». Είσαι όντως Θεοφίλεστατε άγιε Αδελφέ ο κληρικός που από την ημέρα της διακονίας σου στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας το 1993 ενσωματώθηκες πλήρως στο διακονικό του έργο. Για σένα υπήρξεν μόνον η διακονία και το υψηλόν χρέος ευθύνης εις τα εκκλησιαστικά σου καθήκοντα.Αυτό αναμένει ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας κι όλοι μας, να συνεχίσεις κι από αυτή τη θέση τον ίδιον ένθεον ζήλον διακονίας και αυτοθυσίας. Τούτο αναμένει ο Μακαριώτατος Πατριάρχης μας, διότι γνωρίζει προσωπικώς ο ίδιος την όλη πορείαν σου μέσα εις την διακονία του Πατριαρχείου μας.

Να μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό Θεοφιλέστατε Άγιε Μοζαμβίκης να υπενθυμίσω εις το ευσεβές ποίμνιο σου μέρος της ομιλίας του Αλεξανδρινού Προκαθημένου και Πατριάρχου μας κ. Θεοδώρου κατά την ημέρα της χειροτονίας σου εις Επίσκοπον:

«Γεννήθηκες στήν αγιοτόκο νήσο Ζάκυνθο. Σπούδασες την ιερά επιστήμη της θεολογίας στήν Αθήνα και τη Σόφια της Βουλγαρίας με μεταπτυχιακές σπουδές. Ελαβες το Μάστερ σου από το Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσμπουργκ με θέμα την ποίηση του Εθνικού μας Ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Υπηρέτησες ως Διάκονος και Πρεσβύτερος στη Ζάκυνθο, την Αθήνα, και εντάχθηκες στον κλήρο του Πατριαρχείου μας πολλά χρόνια πριν.

Με ζήλο και αυτοθυσία εργάσθηκες ως Αρχιερατικός Επίτροπος Ζιμπάμπουε και Ζάμπιας, ως Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στο Κάϊρο και τα τελευταία χρόνια στη Νότια Αφρική.

Η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου, με την πατρική μας πρόταση, σε εξέλεξε Επαρχιούχο Επίσκοπο στην Μοζαμβίκη.

Μία ευλογημένη χώρα, πανέμορφη, προικισμένη από τον Αγιο Θεό να έχει πολλές δυνατότητες και μέλλον. Εσύ θα εργασθείς εκεί, όπου και η Μετριότητα μας, ως Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε υπηρετήσε με πολλή αγάπη και διάθεση ψυχής.

Καλείσαι να πολλαπλασιάσεις όλα αυτά, διότι από σήμερα η ευθύνη σου θα είναι πολύ μεγάλη και οι απαιτήσεις περισσότερες από την Εκκλησία.

Η ζωή σου αλλάζει πλέον, Ιωάννη. Από σήμερα πιά είσαι ένας Αρχιερεύς της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας. Ενας Επίσκοπος του Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου.

Η Εκκλησία σε αντάμειψε για την εργασία σου. Για την αγάπη σου προς το Πατριαρχείο μας.

Για το ήθος και την προσφορά σου. Σου δίνει σήμερα νοερά φτερά, να πετάξης ψηλά και να δώσης σαν άλλη καιομένη λαμπάδα το φως της πίστεώς σου και ολόκληρη την ύπαρξή σου στο ανατεθέν ποίμνιο. Εργάσθηκες άοκνα στο χώρο της νεότητος.

Πρωτοστάτησες στην ίδρυση του Ελληνικού Σχολείου και του Κέντρου Νεότητος και Πολιτισμού, ως και της Στέγης Αγάπης Απόρων "Αθανάσειο Ιδρυμα" στην Ι. Μητρόπολη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας και στην Ελληνική Κοινότητα του Τζέρμιστον.

Σε αυτή την νέα και μεγάλη ποιμαντική ευθύνη, που η Εκκλησία σήμερα σου εμπιστεύεται διά της εις Επίσκοπον χειροτονίας σου, να γνωρίζης ότι οι κατ’ άνθρωπον δυσκολίες θα είναι ακόμη πιό έντονες. Διότι το παλαίφατο Πατριαρχείο μας υπηρετεί κατ’ εξοχήν την Ευαγγελική επιταγή της σποράς του λόγου του Θεού στην αχανή και εμπερίστατη αφρικανική ήπειρο, που κατοικείται όμως από αγαθές και δεκτικές καρδιές».


Θεοφιλέστατε Αδελφέ Άγιε Μοζαμβίκης,

Επικροτώντας τα όσα ο Μακαριώτατος αναφέρει διά το πρόσωπόν σας, θα ήθελα να προσθέσω την άριστη συνεργασία μας κατά μια δεκαετία ως εκλεκτός συνεργάτης μου και Αδελφός μου κατά τη διακονία μου ως Μητροπολίτης Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας. Σε ευχαριστώ Άγιε Αδελφέ προσευχόμενος διά την ανάπαυση της ψυχής εκείνης της άγιας μορφής της μητέρας σας που «μελωδούσε τα άγια» και μας έδωσε άξιον Αρχιερέαν να διακονήσει την Εκκλησία του. Σήμερα στους ουρανούς η ψυχή της αγάλλεται και χαίρεται μαζί μας μαζί με τον άγιο Διόνυσιο. Ο Θεός να την αναπαύει.

Άλλωστε η σημαντική συμβολή σου τα τελευταία χρόνια στις εργασίες της Διορθόδοξης Διακοινοβουλευτικής απέδειξεν τις ικανότητες σου, τόσο τις ποιμαντικές όσο και τις εθνικές για να προσφέρεις περισσότερα ως Αρχιερέας πλέον, προς την Ορθοδοξίαν και τον Ελληνισμό και γενικώτερα προς την πονεμένη κοινωνία μας να επουλώσει τα τραύματα της και να πορευθεί την οδόν της ειρηνικής συνύπαρξης και της αγάπης.

Από σήμερον αναλαμβάνεις την διαποίμανσιν της Ιεράς αυτής Επισκοπής για να κάνεις το καλύτερον για τον Ελληνισμόν και τους Ορθοδόξους όλων των Εθνικοτήτων που ζουν στην Μοζαμβίκη, αλλά και διά την ανάπτυξη της Ορθοδόξου Ιεραποστολής που ξεκίνησε με πολλές θυσίες και αγάπη ο σημερινός Αλεξανδρινός Προκαθήμενος και Πατέρας μας κ. Θεόδωρος ως Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε και συνέβαλαν στο βαθμό που μπορούσαν ο διάδοχος του Μητροπολίτης Άκκρας Γεώργιος και ο πρώτος Επίσκοπος Μοζαμβίκης Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως Θεόδωρος.

Καλείσαι να αξιοποιήσεις όχι μόνον τις ποιμαντικές δυνατότητες στο Μαπούτο, αλλά και τις μεγάλες ορθόδοξες Ιεραποστολικές προοπτικές της Μπέϊρας όπου ο σημερινός Προκαθήμενος με πολύ κόπο και ιδρώτες με τη βοήθεια της Βουλής των Ελλήνων αναστύλωσε τον Ιερό Ναό και το Ελληνικό Σχολείο με το όνειρο της λάμψης και της παρουσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Με τη δική σου παρουσία ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να ζήσουμε αυτό το θαύμα της παρουσίας της Ορθοδοξίας που οραματίστηκε ο Πατριάρχης μας. Σου ευχόμαστε το καλύτερο.

Ήδη η Ανθρωπότητα, χάριτι Θεού, εισήλθεν εις την τρίτην χιλιετίαν κι αναλογίζεται κανείς που βαίνωμεν και τι προσδωκώμεν. Μέσα στις κρίσιμες καμπές μεταλλαγής της ανθρωπότητας διακρίνει κανείς ότι «αι ημέραι δεν είναι ευοίωνοι και ελπιδοφόροι» Πολλά τα προβλήματα στην χώρα αυτή. Καλείσαι να στηρίξεις τον Ελληνισμόν, τους Ρώσους, τους Σέρβους, τους Ρουμάνους, τους Βουλγάρους, τους Ουκρανούς, τους Λιβανέζους, τους Ορθοδόξους του τοπικού πληθυσμού, αλλά και τους πονεμένους ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας κι ιδιαίτερα τα άπορα και ορφανά παιδάκια, να τους προστατεύσεις και ως άλλος Μωυσής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Αλεξανδρινού Προκαθημένου και Πατριάρχου μας, να τους οδηγήσεις εις την υπέρβασιν των υφισταμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Άλλωστε κατά την τελευταία ποιμαντική επίσκεψη του στην Μοζαμβίκη ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος τόνισε στο Πρόεδρο της Χώρας την ευαισθησία του Πατριαρχείου μας για την πρόληψη της ασθένειας του έϊτς και την στήριξη των θυμάτων κι ιδιαίτερα των μικρών παιδιών. Είναι μιά από τις μάστιγες όχι μόνο της χώρας αυτής, αλλά ολόκληρης της Αφρικανικής Ηπείρου, που οφείλουμε όλοι μας να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση της.

Γενικώς εις την ταραγμένη εποχή μας παρατηρείται παγκοσμίως μία χαλάρωσις των πάντων. Καλείσαι λοιπόν Θεοφιλέστατε Άγιε Μοζαμβίκης ίνα αναλάβεις την κανονική διαποίμανσιν της Ιεράς και Θεοσώστου Επισκοπής Μοζαμβίκης. Το φορτίο βαρύ, αλλά με την χάριν του Αγίου Θεού θα γίνεται ελαφρύτερον. Καλείσαι λοιπόν Θεοφιλέστατε άγιε Αδελφέ, εκ μέρους του Μακαριωτάτου Πατριάρχου μας και των Μελών της Ιεράς Συνόδου του Αλεξανδρινού Θρόνου να ποιμάνης λαόν ευσεβή και φιλόχριστον. Λαόν ο οποίος γνωρίζει να αγαπά την Εκκλησίαν και τον Επίσκοπον του. Συ θα ίστασαι εν μέσω αυτών εις τύπον και μίμησιν Χριστού, «Τύπος γίνου των πιστών εν λόγω, εν έργω, εν αναστροφή, εν πνεύματι, εν πίστει και αγνοία» (Α΄ Τιμ.4, 12 – 13).

Το ποίμνιο σου χαρακτηρίζεται από θεοσέβεια και την αφοσίωση του στην Εκκλησία. Θα είσαι δι’ όλους ο Ποιμήν ο καλός, όστις αν παραστεί ανάγκη «την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» (Ιωάννου 10,11). Θα είσαι ο Επίσκοπος και ο Ποιμήν ο καλός όστις «τα ίδια πρόβατα καλεί κατ’ όνομα και εξάγει αυτά» (Ιωάννου 10,3). Θα είσαι ο Πατήρ πάντων. Θα αγαπάς πάντας αδιάκριτα και θα είσαι δι’ όλους το ίδιον. Ιδιαίτερες είναι οι ευθύνες σου διά την έναρξη της Ορθοδόξου Ιεραποστολής εις το τοπικόν πληθυσμόν εις τας μεγάλας πόλεις και την ύπαιθρον της όμορφης αυτής χώρας που θα διαποιμάνεις, πού ήδη προετοίμασε με την αναγκαία οικοδομική υποδομή ο Αλεξανδρινός Προκάθημενος με τους παριστάμενους σήμερα μαζί μας συμπροσευχόμενους επίτιμους Προξένους κ. Μαρκέτο, κ. Νέστορα και την αγαπητή μας κ. Τσιχλάκη.

Σε αναμένει πολύς αγώνας Θεοφιλέστατε Άγιε Αδελφέ μου. Θα πρέπει να οπλισθείς με δύναμη και θάρρος πολύ. Όπως ήδη πολύ καλά γνωρίζεις η ζωή του Επισκόπου απαιτεί εγρήγορση, νηφαλιότητα και συνέπεια εις την διακονίαν του Ευαγγελίου. Ο μισόκαλος διάβολος παραμονεύει παντού, προκειμένου να πατάξει τον ποιμένα και να διασκορπίσει τα πρόβατα. Θα είναι ανύστακτον το ενδιαφέρον σου διά τας ψυχάς που σου ενεπιστεύθη η Εκκλησία. Συ θα είσαι ο Κυρηναίος που θα σηκώνεις νυχθημερόν τον σταυρόν της διακονίας εν μέσω του λαού του Θεού.

Με τας ευχάς του Ιδρυτού της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου και τις Πατριαρχικές Προσευχές της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου και πατρός ημών κ.κ. Θεοδώρου Β΄, των Σεβασμιωτάτων Μελών της Ιεράς Συνόδου, και μάλιστα του και χειροτονήσαντός σε εις τον δεύτερον της Ιερωσύνης βαθμόν πολυσέβαστον άγιον Ζακύνθου κ. Χρυσόστομον και του Αδελφού Σεβασμιωτάτου Ζάμβιας κ. Ιωακείμ, του κλήρου και του λαού, και του απανταχού Ελληνισμού που στηρίζει σήμερα φιλάνθρωπα και γενναιόδωρα το Ελληνορθόδοξον Ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου μας εις τη Μεγάλην Αφρικανική Ήπειρον, θα δυνηθείς να μεταφέρεις τον Λόγον του Θεού όπου δει κι όπου χρειαστεί. Οι προσευχές και οι ευχές όλων μας θα σε συνοδεύουν για πάντα. Ποίμανε λοιπόν Άγιε Αδελφέ το εμπιστευθέν σοι ποίμνιον εν αγάπη και αληθεία και απλότητι. Ο Θεός να είναι πάντοτε μαζί σου. Εις πολλά έτη Δέσποτα.